کارایی نشان می دهد که سازمان چگونه از منابع خود در راستای تولید نسبت به بهترین عملکرد در مقطعی از زمان استفاده کرده است. یکی از مهم ترین شاخص های بررسی عملکرد شرکت ها کارایی است، پیش بینی کارایی شرکت های بورس اوراق بهادار و شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی شرکت ضرورتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شد. به طوری که این تحقیق به بررسی نقش معیار های ریسک و نظام راهبری بر کارایی شرکت می پردازد .. در این راستا، برای اندازه گیری کارایی شرکت از روش تحلیل پوشش داده ها استفاده شده است. متغیرهای مستقل اولیه در این پژوهش شامل متغیرهای نظارتی نظام راهبری می باشد. یافته های تجربی مربوط به بررسی 154 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1390 تا 1397، نشان می دهد که متغیرهای نسبت مالکان نهادی، نسبت مدیران غیرموظف، ارتباط سیاسی شرکت و نسبت مالکیت مدیریتی و تمرکز مالکیت نسبت به سایر متغیرها قدرت بالاتری در تبیین کارایی شرکت با استفاده از روش فرهنگی دارند و همجنین از بین معیار های ریسک معیار ریسک مالی،ریسک نوسان قیمت سهام وریسک بحران مالی بر کارایی تاثیر دارد به علاوه، از نتایج دیگر پژوهش می توان به این موضوع اشاره کرد که در پیش بینی و ارائه الگو کارایی آتی شرکت می توان از روش لاسو با خطای ناچیز استفاده کرد.

زمینه و هدف: پراکندگی QT به معنای تفاوت بین فاصله QT حداقل و حداکثر در الکتروکاردیوگرام دوازده لید استاندارد است. هدف پژوهش کنونی در این پژوهش پیدا کردن رابطه ای مابین مسمومیت با متادون و تغییر میزان پراکندگی QT در نوار قلبی بیماران بود. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی، مقطعی، به صورت تصادفی، که در بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) مشهد از مهر 1394 تا فروردین 1395 صورت گرفت، از تمامی بیمارانی که با شکایت و یا علایم مسمومیت با متادون به بخش اورژانس مراجعه نموده بودند، در بدو ورود یک نوار قلبی با 12 لید از آن ها گرفته شد، و سپس میزان پراکندگی QT در نوار قلبی آن ها در مقایسه با سایر پارامترها به صورت دستی برای بیماران محاسبه گردید، همچنین، از طرفی برای مشخص نمودن میزان الکترولیت ها (پتاسیم، کلسیم، منیزیم) یک نمونه خون نیز از بیماران دریافت، و متغیر های موصوف نیز از آن استخراج شدند، و برای اطمینان از درستی شرح حال دریافت شده نمونه ادرار نیز برای آزمایش آن از نظر وجود متادون به آزمایشگاه ارسال گردید. یافته ها: 100 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند، که 65 نفر آن ها مرد (65%) و 35 نفر آن ها زن (35%) بودند. میانگین سنی آن ها 14/5± 33/87 سال بود. متوسط دوز مصرفی متادون در این بیماران mg 35/7± 35/5 بوده است. میانگین پتاسیم 0/5± 3/99، کلسیم 0/5± 8/94 و منیزیوم mg/dl 0/26± 1/98 بود. در داده های نوار قلب بیماران میانگین پراکندگی QT میلی ثانیه (millisecond) 0/018± 0/041 بود. نتیجه گیری در پژوهش کنونی هیچ رابطه ی معناداری مابین میزان پراکندگی QT و مسمومیت با متادون یافت نشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: اندازه گیری فشار شریانی یکی از مانیتورینگ های استاندارد در اتاق عمل می باشد. در طی بیهوشی عمومی، فشارخون می تواند با روش های غیرتهاجمی و تهاجمی، اندازه گیری شود. مقایسه اندازه گیری تهاجمی فشارخون در بیماران کاندید عمل جراحی ازوفاژکتومی ارزیابی نشده است. هدف از این مطالعه، مقایسه فشارخون مستقیم و غیرمستقیم در این بیماران می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه ی مشاهده ای آینده نگر، از خرداد 1396 تا فروردین 1397، 42 بیمار کاندید ازوفاژکتومی در پوزیشن سوپاین، در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارزیابی شدند. بیماران با بلوک کامل قلبی و تفاوت فشار شریانی دو بازو بیشتر از mmHg 10 از مطالعه خارج شدند. پس از القای بیهوشی، شریان رادیال برای اندازه گیری مستقیم کانوله گردید و فشارخون غیرمستقیم به وسیله ی کاف از دست دیگر در چهار بازه زمانی، T1 (پس از کانوله کردن شریان رادیال)، T2 (حین آزادسازی مری)، T3 (پس از آناستاموز) و T4 (در پایان عمل) اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین اختلاف اندازه گیری غیرمستقیم و مستقیم فشارخون سیستولیک، 2/93± 0/85، 2/90± 8/42-، 3/60± 6/50، 2/60± 2/67 و دیاستولیک 2/67± 1/53، 2/22± 4/57، 2/58± 2/10 و mmHg 1/53± 1/03 به ترتیب در بازه های زمانی T1 تا T4 بود. در تمام بازه های زمانی، تفاوت آماری بین دو روش اندازه گیری فشارخون سیستولی و دیاستولی مشاهده نگردید (0/77=p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، فشارخون تهاجمی و غیرتهاجمی در تمام بازه های زمانی اندازه گیری شده در طی عمل جراحی با هم توافق داشته و اختلاف معناداری از این بابت مشاهده نشد.

زمینه و هدف: قصور پزشکی یکی از مسائل مهم قانونی در رشته پزشکی می باشد که اغلب کادر درمانی آگاهی کم یا ناقص در مورد آن دارند و کم و بیش ممکن است با آن درگیر شوند. از این رو هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی فراوانی قصور پزشکی مسئولین فنی در پرونده های ارجاعی به سازمان پزشکی قانونی می باشد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-مقطعی، جمعیت مورد مطالعه شامل تمامی پزشکانی بود که به دلیل ارتکاب قصور پزشکی از ابتدای تیرماه تا انتهای آذر سال 1396 از آن ها در سازمان پزشکی قانونی استان تهران طرح دعوی شده بود. مکان انجام این مطالعه پژوهش سازمان پزشکی قانونی کل کشور بود که پژوهش حاضر با نظارت و حمایت آن انجام شده است. در این مطالعه داده های مورد نیاز با استفاده از چک لیست تحقیق از پرونده های موجود در سازمان پزشکی قانونی شهر تهران گرد آوری شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: براساس یافته ها: ی این مطالعه عمده قصور پزشکی از نوع سازمانی هستند که در بیمارستان های دانشگاهی، در مسئولین فنی مرد با دامنه سنی 41 تا 50 سال و سابقه کاری کمتر از شش سال اتفاق می افتند. بیشترین شکایت اقامه شده به پزشکی قانونی به ترتیب مربوط به پزشکان عمومی، جراحان عمومی و متخصصین بیهوشی بود، در این بین متخصصین ارتوپدی، اورولوژی و گوش و حلق و بینی کمترین میزان را به خود اختصاص داده بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که بیشترین قصور پزشکی از نوع سازمانی هستند و در بیمارستان های دانشگاهی، مسئولین فنی مرد که در دهه پنجم زندگی هستند و سابقه کاری پایینی دارند رخ می دهد.

زمینه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری عفونت بسیار شایع، جدی و مزمن است. طیف متنوعی از اختلالات دستگاه گوارش مانند گاستریت مزمن، بیماری زخم پپتیک، آدنوکارسینوم معده و لنفوم بافت لنفوییدی مخاطی ایجاد می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تغذیه با شیرمادر و شیرخشک بر روی کلونیزاسیون هلیکوباکتر پیلوری در دستگاه گوارش شیرخواران 2 تا 24 ماهه انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی در مدت دو سال، از تیر 1395 تا آخر خرداد 1397 در میان 92 کودک مراجعه کننده به بیمارستان علی اصغر دانشگاه علوم پزشکی ایران، انجام شد. ابتدا پرسشنامه ای توسط پزشک متخصص نوزادان شامل مشخصات دموگرافیک و بالینی کودکان ثبت گردید. از شیرخواران نمونه مدفوع در طی 2، 6، 12 و 24 ماهگی گرفته شد. نوزادان به دو گروه تقسیم شدند، گروه تغذیه با شیرمادر و گروه تغذیه با شیرخشک. از تست آنتی ژن هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع، برای تشخیص عفونت در گروه های انتخاب شده، استفاده شد. یافته ها: شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بین نوزادان مورد مطالعه، 28/3% بود. شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری، در گروه تغذیه با شیرمادر 20% و شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری، در گروه تغذیه با شیرخشک 44% مشاهده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد. بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری و تغذیه کودکان با شیرخشک، ارتباط معناداری مشاهده گردید. نتیجه گیری: کودکانی که از شیرمادر تغذیه می کردند در مقایسه با کودکانی که از شیرخشک تغذیه می کردند، کمتر به عفونت هلیکوباکتر پیلوری مبتلا شدند.

زمینه و هدف: ویتامین D در سیستم ایمنی نقش موثری داشته و کاهش ایمنی می تواند باعث عفونت مکرر لوزه و آدنویید شود. افزایش اندازه لوزه ها و آدنویید و علایم انسدادی در زمینه عفونت های راجعه اتفاق می افتد. از این رو کاهش سطح سرمی ویتامین D ممکن است در افزایش اندازه لوزه و آدنویید و مشکلات انسدادی ناشی از آن نقش داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی سطح ویتامین D و هیپرتروفی آدنویید و تانسیل ها تنظیم شده است. روش بررسی: مطالعه به صورت مقطعی آینده نگر از اسفند 1393 تا اسفند 1395در کودکان 3 تا 15 ساله سالم و بدون سابقه درمان با ویتامین D که به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان طالقانی تهران مراجعه نمودند، انجام شد. ابتدا کودکان براساس معاینه اولیه و تعیین گرید تانسیل، به چهار گروه تقسیم شدند و سایز آدنویید در بیماران مشکوک به هیپرتروفی، با گرافی ساده مشخص شد. یافته ها: 140 کودک مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی آن ها (SD=3/28) 7/69 سال بود. 69 نفر (49/3%) از آن ها دختر و 71 نفر (50/7%) پسر بودند. سطح ویتامین D در کودکان در این مطالعه از 5/50 تا 34/1 با میانگین آن ng/dl 16/35 متغیر بود. سطح ویتامین D در کودکان با گرید 3 و 4 پایین تر از کودکان با گرید تانسیل 1 و 2 بود ولی تفاوت معناداری میان گروه ها مشاهده نشد (0/211=P). در مقایسه سطح ویتامین D در کودکان با یا بدون هایپرتروفی آدنویید تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/254=P). نتیجه گیری: براساس یافته ها: ی این مطالعه، سطح سرمی ویتامین D نقشی در افزایش اندازه لوزه ها و آدنویید و ایجاد هیپرتروفی ندارد.

زمینه و هدف: اطلاع داشتن از موقعیت آناتومیک آپاندیس در تشخیص دقیق تر آپاندیسیت و درمان به موقع کمک کننده می باشد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی، از فروردین تا شهریور سال 1392 بر روی 200 جسد ارجاع شده به سالن تشریح پزشکی قانونی تهران انجام گرفت. داده های مورد نیاز جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: 173 (86.5%) نفر مرد و 26 (13%) زن با میانگین سنی 39.96±16.31 سال بودند. میانگین طول آپاندیس 9.78±1.76 cm بود که این میانگین در مردان مورد مطالعه 9.86±1.79 cm و در زنان مورد مطالعه 9.30±1.56 cm بود. از نظر جایگاه آپاندیس، (60%) موقعیت خلفی (رتروسکال)، (24%) موقعیت پلویک (لگنی) و (16%) موقعیت خارجی (ساب سکال) دیده شد.نتیجه گیری: شایعترین موقعیت آپاندیس در جمعیت مورد مطالعه خلفی (رتروسکال) بود. آگاهی از موقعیت آپاندیس در جمعیت های مختلف می تواند در تشخیص زودتر و تفکیک علایم آپاندیسیت کمک کننده باشد.